ŞEHİR
…
Gel ki, bu şehir adımlarınla
anlamlansın,
Gel ki, bu şehir nefretim
olmaktan çıksın,
Gel ki, nefes alayım.
Gel…
Nazım Hikmet
Bir şehri yaşanabilir kılan
nedir hiç düşündünüz mü? Benim aklıma ilk gelenler, şehrin güzelliği, deniz
olması, sağladığı avantajlar, ulaşımın kolay olması vs. Evet, bir şehirde
yaşamak için deniz şart. Şöyle kendini iyi hissetmediğin zamanlarda kıyısına
sığınabildiğin, sesiyle, kokusuyla, havasıyla sana huzur veren bir deniz olmalı.
Sonra her baktığında mimarisiyle, yapısıyla, eşsiz güzellikleriyle seni
cezbeden bir şehir olmalı. Öyle kafana estiğinde istediğin etkinlikleri
yapabildiğin, dolu dolu zamanını geçirebildiğin bir şehir mesela... Yapmakla
tükenmeyecek uğraşlar, gezmekle bitmeyecek eşsiz yerler… Bir şehir olmalı, herkesin
gönlünde yatan, hayatını geçirmek istediği. Evet, kulağa hoş geliyor, sevdim bu
fikri.
O da ne! Birden içimi kötü bir
his kaplıyor. Nedendir bu his, aniden
mutluluğumu karanlığa boğan? Şehir diyordum ne güzel, şıkır şıkır, güzel şehir.
Ah evet, şehir… Birden etrafıma bakıyorum. Fark ediyorum ki aslında hayalimde
tasavvur ettiğim şehirde yaşıyorum. Aman Allah’ım peki o zaman neden bu
mutsuzluk? Neden kendimi her kötü hissettiğimde bu şehirden kaçıp gitmek
istiyorum? İyiliğin, güzelliğin sana kalsın, istemiyorum seni dercesine hem de…
Kaçmak ama nereye? Ne geldi aklına ilk? Benim de o geldi. Yalnızlığından kaçmak
ve kendini iyi hissettiğin insanların yanında bulmak kendini... Hani şu küçük,
sıkıcı ama sana iyi gelen insanların olduğu şehre mi kaçıyorsun? O halde güzel
şehir fikrine ne oldu? Köşeye mi sıkışmış hissettin şimdi? Peki, tamam bu kadar
acımasız olmak istemem. Hala düşünecek vaktin var. Pekâlâ, ne diyordum? Küçük
ama yalnızlığından kaçabileceğin bir şehir… Kalabalığı az, insanı çok olan
şehir… Tek başına direnmek zorunda olmadığın şehir…
Kafamdaki güzel şehir algısı
farklı bir şekle bürünmeye başladı yavaş yavaş. Sorumu tekrar düşünüyorum: Bir
şehri yaşanabilir kılan nedir? Şimdi verdiğin cevaplar baştakiyle aynıysa
boşuna 5 dakikadır kafa yoruyorsun ne yazık ki. Hey, bir dakika! Bir şeyler
değişti elbette, nedir bu sabırsızlık? Bir şehri yaşanabilir kılan o şehrin
yapay güzelliği değil de beni o şehre bağlayan o şehirde mutlu olmamı sağlayan
insanların varlığı. Evet, tam olarak bu… Güzel şehirler elbette birçoğumuzun
yaşamak isteyeceği yerlerdir ama terk edilmek istenebiliyor umursanmadan, o
şehre bağlayacak bir nedenin yoksa. Sevdiğin insan nerede, işte sen de
oradaysan o şehir yaşanabilir. Ama küçük, ama büyük bir şehir… Aldığın nefesi
anlamlandıran, mutluluğunun nedeni ve en önemlisi yalnızlığını unutabildiğin
şirin bir şehir olmalı insanın yüreğinde.
YazıAtolyesi -Kültür Edebiyat ve Düşünce Dergisi
SAYI:20